تو رفته ای

در آسمان نگاه تو می کنم پرواز

دلم کبوتر و چشمان تو کبوتر باز

بکش، بکش تو دلم را به بند، باکی نیست

به گریه های مدامم بخند، باکی نیست

ببین تو عاقبتم را، چقدر ویرانم

بکن دوباره شروعم که رو به پایانم

بیا که نقش نگاهم بر آب می ماند

سوال سخت دلم بی جواب می ماند

ببین به قدر هزاران غروب دلگیرم

شبیه شمع شدم قطره قطره می میرم

کسی به غیر تو با من وفا نخواهد کرد

به گریه های دلم اعتنا نخواهد کرد

کسی زبان نگاه مرا نمی فهمد

کسی به غیر تو آه مرا نمی فهمد

کسی که سوز دلش را نهفت من بودم

کسی که حرف دلش را نگفت من بودم

بیا تو دفتر سوز دل مرا وا کن

سکوت سرد مرا واژه واژه معنا کن

بخوان ز سوز دلم آنچه را نهفتم من

بخوان هرآنچه در این سال ها نگفتم من

دلم هرآنچه کشید از نگاه مردم بود

عذاب فاصله ما نگاه مردم بود

ز خون سرخ دلم تیغ غصه رنگین بود

چقدر روز وداع من و تو غمگین بود

غروب و جاده و رفتن، چه طرح غمباری

من و ز عشق گذشتن، چه کار دشواری

طلوع های دل در غروب می مردند

تمام آینه هایم شکست می خوردند

سفر رسید و تو رفتی و اشک جاری شد

هوای گونه پر از ابر نوبهاری شد

تو رفته ای و منم بیقرار آمدنت

که می کشم شب و روز انتظار آمدنت

تو رفته ای و من اینجا غریبم و تنها

گرفته بغض لجوجی ره گلویم را

تو رفته ای و من اینجا پر از غم و دردم

بپرس حال دلم را ز چهره زردم

من از غبار، من از برگبار لبریزم

بهار آمده اما هنوز پاییزم

تویی طراوت شبنم، تو روح بارانی

تو باغ های پر از گل، تو سبزه زارانی

تو رفته ای و دلم روشن است می آیی

سکوت سرد مرا با سخن می آرایی

تو پشت هر شب و روز نرفته پنهانی

نشسته ای سر راهم، تو خط پایانی

تمام عمر به امید دیدنت طی شد

شبانه روز به شوق رسیدنت طی شد

بس است در دل غربت اسیر غم بودن

اسیر دست خزان جدا ز هم بودن

به ذهن سبز رسیدن خطور باید کرد

تمام فاصله ها را مرور باید کرد

تویی که جز تو کسی را دلم نکرده قبول

  این شعر سروده نسیم خانم از وبلاگ ستاره شب من باش هست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: